Umiejętność posługiwania się jeżykami obcymi jest w obecnych czasach niezbędna. Dlatego oferta szkół językowych jest coraz szersza i bogatsza. Często czytając informacje o danej szkole oraz oferowanych metodach nauki i technikach stosowanych przez wykładowców czujemy mętlik i nie bardzo orientujemy się co należy wybrać. Dlatego chcę przybliżyć Wam kilka metod nauki języków obcych z nadzieją że ułatwi wam to dokonanie wyboru.
Zanim rozpocznę analizę powinniśmy odpowiedzieć sobie na kilka istotnych pytań:
- jak wiele czasu jesteśmy wstanie poświęcić na naukę dziennie/ tygodniowo?
- Czy bardziej zależy nam na gramatyce czy komunikacji?
- Czy jesteśmy systematyczni?
- Czy dysponujemy tak ważnym atutem jak silna wola,
- czy mamy dostateczną motywację do nauki?
- Co przysparza nam największe problemy przy nauce języka obcego?
Gdy odpowiesz sobie na te pytania będziesz mógł podjąć próbę wyboru odpowiedniej metody nauki języka obcego dla siebie. Poniżej umieściliśmy kompendium wybranych, najpopularniejszych metod nauki języków obcych. Stosuje się je zarówno w tradycyjnej nauce języka obcego, jak również w e-learningu:
- Metoda Berlitza ( tzw. metoda bezpośrednia) – metoda wyklucza użycie języka rodzimego i opiera się głównie na konwersacjach. Podwaliną tej metody jest założenie, że jeśli uczeń nauczy się mówić, będzie znał gramatykę. Prowadzący zajęcia mówi w języku obcym i nie uczy gramatyki.
- Metoda Callana – metoda ta powstała w Wielkiej Brytanii. Założenie jest takie aby uczyć się języka obcego tak samo jak rodzimego, czyli na początku tak jak małe dziecko poznajemy słownictwo ze słuchu, uczy się je rozpoznawać i rozumieć w zdaniach. W następnej kolejności opanowuje wymowę. Kluczem do osiągnięcia dobrych efektów są systematyczne powtórki. Materiał który zostaje poznany na danej jednostce lekcyjnej, jest powtarzany do momentu aż uczniowie opanują go przynajmniej w 70%.
- Metoda komunikacyjna (komunikatywna). Czyli ta, która mnie najbardziej interesuje. Kładzie ona nacisk na to, aby student był w stanie porozumieć się w obcym języku w kontekście różnych sytuacji codziennych. Najczęściej uczniowie odgrywają sceny lub następuje interakcja pomiędzy kursantem i prowadzącym zajęcia. W metodzie tej stosuje się tzw. task-based learning, którego założeniem jest to że uczącemu stawia się zadania odnoszące się do prawdziwych sytuacji życiowych.